Skortur á vaxtarhormónum getur stafað af litningagalla sem oft er arfgengur, einnig getur súrefnisskortur í fæðingu og sjúkdómar sem herja á heiladingulinn, heilann eða lifrina valdið þessum skorti. Þriðja skýringin er sú að skortur sé á leysihormóni frá undirstúku eða um galla í viðtökum sé að ræða.
            Skorturinn lýsir sér þannig að bera fer á minnkuðum lengdarvexti um eða eftir 6-18 mánaða aldur og eftir 4-5 ára aldur er lengdarvöxtur ekki meiri en 4 cm á ári. Þá taka börn með skort á vaxtarhormóni gjarnan seint tennur og safnast gjarnan fita í tiltölulega þykkt fitulag undir húðinni og þá gjarnan utan á bolinn. 
             Skortur af þessu tagi er meðhöndlaður með lyfjagjöf og ef skortur er greindur nógu tímanlega er hægt að bæta nokkrum sentimetrum við en þó nær einstaklingurinn aldrei eðlilegri hæð.