Sætistala:
10
Atómmassi:
20,118
Kalíum er sú innanfrumujón sem mest er
af í líkamanum. Þrátt fyrir að
aðeins 2% af heildar kalíummagni líkamans
sé í utanfrumuvökvanum þá er
kalíumstyrkur í þessum vökva gífurlega
mikilvægur fyrir virkni vefja sérstaklega fyrir
taugar og vöðva. Þ.a.l. getur aukning eða
minnkun í utanfrumustyrk kalíum valdið óeðlilegum
takti hjartans og óeðlilegum samdrætti beinagrindarvöðva.
Heilbrigður einstaklingur viðheldur kalíumjafnvægi
með því að seyta út daglega magni
af kalíum í þvagi til jafns við það
magn sem innbyrgt er mínus það magn sem losnar
út með hægðum og svita.
Líkaminn verður að fá ýmis nauðsynleg
efni eins og til dæmis NaCl og kalíum úr
fæðunni því hann getur ekki myndað
þessi efni sjálfur. Þegar við innbyrðum
þessi efni endurupptakast þau frá meltingarveginum
og fara þaðan út í blóðið.
Blóðið fer svo í gegnum nýrun þar
sem það er síað. Nýrnapíplur
vinsa svo úr hvað á að vera í líkamanum
og hvað á að skiljast út, meiri hlutinn
er þó tekinn upp í blóðið
á ný. Að lokum fer afgangurinn út sem
þvag. Eitt aðalhlutverk nýrnanna er því
að hafa gætur á efnasamsetningu blóðs
og sjá um að rétt hlutfall haldist milli vatns
og salta.
Höfundur:
Elín
Inga Stígsdóttir, Nát
123
|