er mikilvægasta efnið í hópi saltstera og er framleitt í ytra lagi nýrnahettubarkar (zona glomerulosa). Aldósterón hefur áhirf á frumur sogþekjuvefs nýrnapípla og örvar enduruppsog Na⁺ jóna (natríum). Vegna rafkrafta flæðir CI^- (kóríð) á eftir Na⁺ og H₂O osmósar á eftir til að jafna út styrknum sem Na⁺ enduruppsog veldur. Þannig viðheldur aldósterón natríum magni í blóði og sér til þess að það skiljist ekki allt út með þvagi, og með Na⁺ enduruppsogi heldur aldósterón vatni í líkamanum. Ef enduruppsog Na⁺ er of mikið, en það getur stafað af of mikilli saltneyslu, verður vökvasöfnun í millifrumurými sem veldur bjúg.   Þetta er sýnt á myndinni:

Losun aldósteróns er háð breytingum á blóðþrýstingi. Þegar blóðþrýstingur lækkar losar undirstúka losunarþráð (CRH) sem örvar heiladingulinn til að seyta ACTH  (stýrihormón nýrnahettubarkar) en það örvar losun aldósteróns (sbr. kortisól). Þá eykst enduruppsog Na+ en vatn er enduruppsogað samfara natríum, þannig að magn og þrýstingur blóðsins eykst. Lágþrýstingur veldur losun reníns frá nýrum. Renín stöðvar myndun efnahópa í blóði sem nefnast angíótensín en eitt af angíótensínunum örvar nýrnahettubörk til að losa aldósterón. Með því móti hjálpa nýrnahetturnar til við að halda blóðþrýstingi stöðugum.

Aldósterón.