Hlutverk lifrarinnar eru ótalmörg og mismunandi eftir því hvað þau eru mörg. Ein lifrarfruma getur gegnt um 500 mismunandi hlutverkum í efnabúskapnum og má það teljast mjög mikið. Ekki ætlum við að fara telja þau öll upp hér heldur stikla á stóru og nefna þau helstu. 
 

•      Frásogaður glúkósi úr þörmum berst til lifrar. Lifrin viðheldur blóðsykursstyrk ásamt hormónum, m.a. með því að umbreyta glúkósa í forðasykruna glykógen. Ef glykogengeymslur lifrarinnar eru fullar er glúkósa breytt í glýseról og fitusýrur sem geymast í formi fitu í fitufrumum. Ef enginn glúkósi ert til staðar í líkamanum er fitunni sundrað í glýseról og fitusýrur sem er svo breytt í glúkósa í lifur og þaðan fer það til frumna.

•      Að máltíð lokinni verður sykurstyrkur blóðs umfram eðlilegt magn. Þegar sykurinnihald blóðs minnkar milli mála skilar lifrin sykrinum aftur í blóðið. Fjölsykrubirgðir lifrar eru nægilega miklar til að viðhalda réttu sykurinnihaldi blóðs í nokkrar klst.. Þegar lifrin veður uppiskroppa breytir hún amínósýrum og fitusýrum í einsykrur. 

•       Lifur myndar gall við niðurbrot á blóðrauðahluta óstarfhæfra rauðfrumna og kólesteróli. Magnið eru um 800-1000 ml á dag. Gallið er  forsenda eðlilegrar fitumeltingar. Fitan er ekki vatnsleysanleg  en gallsölt, steraefni í galli, verka á blöndu  fitu og vatns líkt og sápa. Þau sundra fitunni í smádropa sem blandast síðan vatninu. Með gallinu losar  líkaminn sig við úrgangsefni. Galllitarefnið verður til við sundrun á blóðrauða og kallast það bilirubin. 

•      Lifur nýmyndar mörg prótein, meðal annars flest próteinefni blóðvökvans til dæmis albúmín. 

•      Lifur sundrar blóðpróteinum. Þegar blóðpróteinum er sundrað í blóðvökvanum eru amínósýrurnar  ýmist notaðar til byggingar annarra próteina eða þeim er sundrað sem orkugjafa í efnaskipti öndunnar. 

•      Við niðurbrot umframamínósýra í lifur er amínóhópurinn numinn burt með amínósviptingu. Amínósýruhópurinn NH₂  losnar frá sem ammnóníak NH₃, sem er afar eitrað efni. Úr ammóníaki myndar  lifur spendýrs kolefnissamband, svokallað þvagefni, CO(NH₂)₂. Það er óskaðlegt líkamanum og berst til nýrna sem skila því frá sér út með þvagi. Á svipaðan hátt verður þvagsýran til við niðurbrot kjarnsýra.

•      Lifrin hreinsar ýmis efnasambönd úr blóði og  gerir þau óvirk, t.d. hormón sem eru búin að gegna hlutverki sínu. 

•      Lifrin hreinsar efni sem eru líkamanum framandi, þ.á.m. ýmis eiturefni. Etanól (vínandi) brennur aðeins í lifrinni. Innan á veggjum  stokkháræðanna í lifrinni eru Kupfferfrumur sem gleypa gerla og ýmsar aðrar framandi örður úr blóðinu. Ef magn skaðlegra efna verður mikið í lifur getur það valdið henni skaða og orsakað t.d. gulu.

•      Lifrin er forðabúr fituleysanlegra vítamína, þ.e. A-, D-, E- og K- vítamína.  Einnig geymir hún glykogen, járn og kopar.

•       Lifrin notar amínósýrur (byggingarefni próteina) til að búa til plasmapróten, en rauð blóðkorn nota þær til að mynda blóðrauða

•    Lifur skilur út gallrauða og fleiri litarefni sem eru niðurbrotsefni blóðrauða. Litarefnin fara í garnir sem hluti af gallinu og eru losuð í hægðum

•    Lifrin myndar mikinn hita í líkamanum. Það stafar af því að hún brennir næringarefnum og öðrum efnum við efnaskipti og við það myndast mikill varmi sem hitar líkamann.

 [ Til baka á aðalsíðu ]
 [ Meltingarvefur ]