- Einkenni
- Vöðvar verða kraftminni eftir því sem mánuðir og ár líða. Kraftleysið veldur erfiðleikum við daglegar athafnir svo sem að koma sér á milli staða, lyfta og bera hluti, tyggja, kyngja og lokum að anda. Oft verður vart við sinadrátt, titring undir húðina sem kallast fjörfiskur, maður gefur horast, orðið stirður og samhæfing hreyfinga versnað. Sumir hlæja eða gráta af litlu tilefni, eða finnst þeir þurfa að geispa. Einnig gerur orðið vart við bráða þvaglátaþörf. Með tímanum getur borið á töluverðu máttleysi þindarinnar en hlutverk hennar er að þenja lungun. MND hefur ekki áhrif á sjálfvirka taugakerfi, heldur bara á viljastýra taugakerfið, og því halda t.d. hjarta og melting áfram að starfa eins og ekkert sé. Sjúkdómurinn getur birst upp úr tvítugsaldri og upp að níræðisaldri en algengast er að hann komi í ljós upp úr fimmtugu. MND greinist hjá hverjum einum til tveimur af 100.000 íbúum sem þýðir að á Íslandir eru að hverju sinni um 15 manns með sjúkdóminn og 3-5 sem greinast með hann árlega.
- Þrátt fyrir miklar rannsóknir hefur ekki tekist að fynna orsök MND. Það eina sem menn hafa komist að niðurstöðu um er að maður getur ekki "náð sér í " MND þar sem engar sannanir eru fyrir því að þættir í umhverfinu hafi áhrif á framgang sjúkdómsins. En kenningar hafa verið settar fram um að taugaboðsefnið glutamate, amínósýra, hafi áhrif á dauða taugafrumunga. Taugafrumurnar þurfa ákveðið magna af glutamate til að hafa samskipti en of mikið af því veldur skaða á taugafrumubolunum. Því eru flestar rannsóknir á sjúkdómnum varið til að finna lyf sem getur minnkað magn glutamate á taugamótum frumnanna.
Hreyfitaugar tengdar við vöðva
|
Þróun og meðferð MND Líf með MND Heimildaskrá |