kalkkyrtillinn

Kalkkirtlarnir eða glandulae parathyroideae, eru mjög litlir eða á stærð við baun. Þeir eru staðsettir aftan á sitthvorum skjaldkirtlinum(sjá mynd). Oftast eru þeir 4, tveir sitthvorum megin á skjaldkirtlinum, en þeir geta verið alveg frá 2 og upp í 10. Þeir eru innkirtlar og hafa því ekki afrennslisgöng en í staðinn losa þeir afurð sína, kalkkirtilsvaka eða -hormón, í blóð, en þaðan fer vakinn til móttökustaða sinna.

Kirtlarnir eru umluktir þunnu bandvefshýði. Innan í því eru síðan innkirtlafrumur eins og endocrinocytus principalis, sem eru litlar frumur með ljóst umfrymi og framleiða PTH eða kalkkirtilsvaka, og endocrinocytus oxyphilicus, sem innihalda mikinn fjölda hvatbera en eru ekki virkar við framleiðslu kalkkirtilsvakans.

Kalkkirtillinn sér um að stilla kalkstyrk í blóði. Hann virkir D-vítamín til að auka frásog kalks í fæðu(sjá nánar í starfsemi). Hann gegnir mikilvægu starfi í líkamanum þrátt fyrir smæð sína. Hann sannar það að margur er knár þótt hann sé smár.