Tíðahvörf er fullkomlega eðlilegur þáttur í þroska konunnar. Það sem gerist er það að hún hættir að fara á blæðingar og er þar að leiðandi ekki frjó lengur. Tíðahvarfinu fylgja miklar líkamlegar, andlegar og tilfinningalegar breytingar og taka konur þeim breytingum misvel. Þetta er allt tengt miklu flæði hormóna og samverkun margra þátta. Ástæðan er sú að alla ævina er eggjunum í eggjastokkunum stöðugt að fækka við egglos og venjulega upp úr fertugu fer þeim að fækka örar en áður og gæðin minnka. Oft ná þá eggin ekki að þroskast að fullu og egglosum fækkar. Það kemur þá að því að eggblöðrurnar ganga til þurrðar. Þegar engar blöðrur eru eftir er þar af leiðandi enginn staður lengur til myndunar estrógena né staður fyrir eggin að þroskast. Meðalaldur kvenna þegar þær ganga í gegnum þetta ferli er 51 ár.
Það sem í grófum dráttum gerist er eftirfarandi: (eitt leiðir að öðru)

• Engar blöðrur til staðar,
• engin þroskun eggja né estrógens,
• engin gulbúsframleiðsla,
• engin prógesterónframleiðsla,
• engin egglosunarsveifla,
• eggjastokkar ónæmari fyrir örvun frá heiladingulshormónum,
• aukning á öðrum hormónum(FSH og LH) frá heiladingli,
• blæðingar hætta.